Dz 2,1-11 Ps 104 1 Kor 12,3b-7.12-13 J 20,19-23
Przeżywamy dziś Uroczystość Zesłania Ducha Świętego – dzień Pięćdziesiątnicy, a więc pięćdziesiąty dzień od dnia Zmartwychwstania. Zesłanie Ducha Świętego jest dopełnieniem odkupieńczej misji Chrystusa, który stał się człowiekiem, nauczał, umarł, zmartwychwstał i powrócił do nieba. W Tradycji chrześcijańskiej jest to jedno z najważniejszych świąt w roku, zaraz po Wielkanocy i Bożym Narodzeniu. Dlaczego jest to tak ważne wydarzenie?
W dzisiejszej Ewangelii słyszymy słowa, w których Jezus zapewnia o posłaniu Parakleta – Ducha Prawdy, który pochodzi od Ojca i przyjdzie, aby wszystko nam wyjaśnić. Opis tego wydarzenia czytamy w pierwszym czytaniu. Spotykamy w nim apostołów, którzy znajdują się w tym samym miejscu – trwają razem, gdy Duch Święty zostaje im dany. To wydarzenie już na zawsze zmieni ich życie. Z zalęknionych staja się tymi, którzy odważnie idą, aby dawać świadectwo. To wydarzenie ukazuje nam moc Ducha Świętego. Nie jest to jakaś nadludzka siła, nie jest to także jakaś cudowność. Mocą Ducha Świętego jest po prostu dojrzała wiara.
Dziś, gdy przeżywamy uroczystość Zesłania Ducha Świętego możemy zastanowić się nad naszą wiarą, czy jest ona dojrzała? Odpowiedź na to pytanie wcale nie jest łatwa. Pewnie każdy z nas chciałby powiedzieć: No tak, moja wiara jest dojrzała, przecież wierzę w Boga i chodzę do kościoła. Jednak niekoniecznie wewnętrzne przekonanie o dojrzałości naszej wiary jest prawdziwe. Stwierdzenie to, nie jest robieniem wyrzutów komukolwiek, ale odczytaniem słów Pana Jezusa: Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Pan Jezus zna doskonale serce każdego człowieka, zna jego historię i wiarę. Bóg nigdy nie nakłada na człowieka wymagań ponad to, co może unieść, rozumie, że my na drodze wiary przez całe życie wzrastamy. To właśnie dlatego posyła nam Ducha Świętego, który trwając przy nas będzie nas ciągle podprowadzał bliżej Boga. W ten sposób Pan Jezus przed swoim odejściem nakreślił nam drogę naszego życiowego powołania, którą jest posłuszeństwo Duchowi Świętemu. W drugim czytaniu słyszymy dzisiaj słowa św. Pawła Apostoła: Bracia, postępujcie według ducha, a nie spełniajcie pożądania ciała. Czasem możemy te słowa interpretować jako obowiązek czynienia dobra i zakaz popełniania tego co uznane zostało za grzech. Jednak takie rozumienie jest niepełne. Paweł nakazuje nam postępować według ducha. Oczywiście wolą Boga, do której Duch Święty zawsze nas prowadzi jest dobro i miłość, ale te słowa Pawła zwracają nam uwagę na coś innego. Nie wystarczy być dobrym człowiekiem, ale trzeba słuchać Ducha, a żeby to uczynić trzeba mieć Ducha. A więc ważniejszym obowiązkiem od wypełniania dobrych uczynków jest szukanie Ducha Świętego.
Gdzie znaleźć Ducha Świętego? Bóg tutaj jest bardzo hojny, nie skąpi Ducha Świętego nikomu, kto o niego prosi. Kiedy możemy prosić o Ducha Świętego? Przede wszystkim w sakramentach, zarówno tych przyjmowanych tylko raz w życiu jak: chrzest, bierzmowanie i kapłaństwo, a także tych, które przyjmować możemy bardzo często jak spowiedź i Komunia Święta. To właśnie w życiu sakramentalnym bardzo uwidaczniają się słowa Pana Jezusa: Ona was doprowadzi do całej prawdy. Bardzo często ludzie, którzy rzadko albo w ogóle nie spowiadają się mają bardzo duży problem z określeniem, co w ich życiu jest dobrem, a co złem, często nie dostrzegają zła, którym krzywdzą innych, a jedynie skutki jak choćby rozbite małżeństwa. Człowiekowi, który często przystępuje do sakramentu pokuty znacznie łatwiej zobaczyć swoje błędy i nazwać je po imieniu, a przez to z nimi walczyć.
Wiara dojrzała jest więc darem Ducha Świętego, o który ciągle musimy zabiegać. Nie po to, aby być lepszym, ale po to, aby być bliżej Boga. Prośmy dziś o Ducha Świętego, który będzie nas prowadził drogami powołania do świętości.
